فاطمهزرینتاج برغانی قزوینی (زکیه یا امسلمه) مشهور به طاهره و قُرةالعَین (زادهٔ ۱۲۳۰، ۱۲۳۱ یا ۱۲۳۳ قمری در قزوین - درگذشتهٔ ۱۲۶۸ قمری برابر با ۱۸۵۲ میلادی در تهران) شاعر، از اولین مریدان سید علی محمد باب و از رهبران جنبش باب بودهاست. پدر و مادرش مجتهد و مسلمان بودند. وی همانند یکی از عموهایش ابتدا به شیخیه گرایش پیداکرد و برای مدتی رهبری بخشی از شیخیه در کربلا را به دست گرفت. طاهره تفسیری رادیکال از بابی گری ارائه کرد که گرچه موجب جدایی در جامعه بابی ها در ایران و عراق گردید ولی باعث پیوند موعودگرایی با مفهوم باب شد.
او به اتّهام دست داشتن در قتل عموی بزرگش محمدتقی برغانی معروف به شهید ثالث بازداشت شد و سه سال بعد، مدتی پس از ترور نافرجام ناصرالدینشاه و همزمان با بابیان دیگر، در تهران کشته شد.
با علنی شدن دعوت سید علیمحمد باب، طاهره به وی گروید و بدون آنکه موفق شود تا پایان عمر او را از نزدیک ببیند، در زمره نزدیکترین یاران او درآمد. او نخستین زن بابی بود که روبنده از صورت برگرفت و اعلام نمود که با آمدن آئین باب، احکام اسلام ملغی شدهاست. از طاهره اشعاری باقی ماندهاست.
طرحی فرضی از چهره طاهره قُرةالعَین
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در تاريخ سه شنبه 11 بهمن 1390برچسب:
,
توسط امیررضا و پوریا |